Prolog

 Michał Winiarski zgarnął telefon szperał chwile w kontaktach aż znalazł odpowiedni i rozpoczął połączenie.
- No cześć Krzysiu 
- Cześć, cześć. Coś się stało? - zapytał zaniepokojony
- No stało się, stało - powiedział poważnie
- Co? - zapytał przerażony Igła
- Mogę dzisiaj do ciebie wpaść? Musimy pojechać do Wałbrzycha. Mam dobre wiadomości także nic się nie bój - zaśmiał się Misiek
- Dzięki że mnie chociaż uspokoiłeś bo bym nie wytrzymał w takim napięciu - odetchnął Ignaczak
- Wytrzymałbyś, wytrzymał. Weź sobie od razu rzeczy na zgrupowanie bo potem już cie nie będę odwozić.
- No to dobrze, że mówisz ! - wykrzyknął - Na razie. Czekam.
Winiar pożegnał się z Dagmarą i synami, spakował bagaże oraz siebie do samochodu i ruszył w kierunku Rzeszowa. O 13 był pod domem Ignaczaka, który czekał na niego z bagażami przed bramą. Wsiadł do auta i Winiarski dodał gazu.
- Winiar, czy ty możesz mi wreszcie powiedzieć co kombinujesz ?
- Wszystkiego dowiesz się na miejscu.- uśmiechnął się tajemniczo - Mogę ci tylko zdradzić że moja kochana siostrzyczka Elenka będzie wniebowzięta i będzie mi za to dziękować do końca życia.
- Ej a ja ?! Przecież ktoś z tobą przyjechał co nie? - oburzył się libero
- No dobra twoja zasługa będzie ciut mniejsza ale jednak - wyszczerzył się się
- Ale jesteś - powiedział jak małe obrażone dziecko. - A tak serio to mówisz jakbyś załatwił jej co najmniej posadę prezesa jakiegoś klubu - opał głowę o szybę
- Wszystko jest możliwe tylko trzeba chcieć Krzysiu - uśmiechnął się Misiek

                                                                ***

Zapowiadała się najzwyklejszy kolejny dzień majowego weekendu 2014 r. i kto by pomyślał że aż tyle się dzisiaj zmieni. Gdy w spokoju około 18 czytałam sobie książkę w cieniu w ogrodzie obok wielkiego krzaku bzu czyli ulubionego kwiatu mojego i mojej mamy, tata posadził ich tu pełno w cały ogrodzie . Ledwo przeczytałam dwie strony pod bramę podjechał jakiś samochód. Nie rozpoznałam od razu kto to, ale gdy tylko ujrzałam ich twarze poderwałam się z miejsca jak poparzona i pobiegłam w kierunku samochodu...


No to mówię wam cześć z bardzo krótkim prologiem :) Jak wam się podoba początek ? 
Komentujcie bo to mnie strasznie pobudza do pisania dalszych wydarzeń :)
Do meczu zostało jeszcze 7 godzin. Nie mogę się doczekać ^^ Jaki wynik obstawiacie? 
Ten kto dobrze obstawi dostanie następny rozdział z dedykacją ;D
Pozdrawiam ;***